سلام.
البته كه مهمه برام. ميدونين : حرفتون هم اونبار و هم ايندفعه تلنگري بود برام . بقول قرآن مجيد: انگار كه يهو بهت بگن "فاين تذهبون؟" برام زنگ خطري بود كه از مسير دارم خيلي دور ميفتم.
من اسم اينو نگراني نميذارم : بلكه عقيده دارم شمايي كه بيرون وجود مني ميتوني عيباي منو خيلي بهتر از خود من ببيني و بهم تذكر بدي. اين عادتمه : تو كانون هم من تنها مدرسي هستم كه آخر هر ترم از بچه هام ميخوام بدون نام و بخط "فارسي" (غير از خطي كه هميشه آزمون دادن و من با اون خطشون آشنام) منو ارزيابي كنن. يادمه بازرس تهران 2 سال نيومد تدريس منو چك كنه اما وقتي اومد خيلي خوشش اومد! با تعجب گفت: با اينكه چكت نكردن اينمدت اما خوب رو فرم مونده تدريست! گفتم چكم كرده ن! خوبشم چك كرده ن!:اين بچه هامن كه بايد نظر بدن كه چقد خوب بيان كردم يا بد. و تمام اين 2 سال منو ارزيابي كرده ن و ضعف و قوتمو بهم گفته ن.
حالا شمام: خواهر بزرگتر منيد: آيينه ي من باشيد.
يا حق