آقا

درست است که شما پدر مهربانید و ابا صالح
حجت خدایید و باقی مانده خدا در روی زمین
اما این روز ها دلم شما را با لقب «طرید»تان میخواند . در این دنیای مه آلود چه کسی ست که شما را طرد نکرده باشد؟
به بهانه ی شما جشن میگیریم و از یاد شما غافل میشویم.
شب میلاد شما شما و به یمن وجودتان عروسی به پا میکنیم و نمیکنیم به یاد شما لا اقل مجلس گناه به پا نکنیم.
...
میدانم که میآیی.
بیا ! تا فخر بفروشیم به همه ی آنهایی که شما را انکار و تحریف میکنند.

 

تا پنج روز دیگر هر روز حوالی صبح مینویسم به یاد یار مهربان ، میخواهم فضای سراچه را خوشبو کنم...

نوشته شده در چهارشنبه 89/5/6ساعت 10:11 صبح توسط دها نظرات ( ) |