بانوی سراچه
همیشه وقتی می بریم ،کم میاریم ، تموم می شیم یا بچه میشیم و با همه ی عالم قهر می کنیم ؛ خدای مهربونمون خودش رو می کشون کنار گوشمون و نجوا میکنه: انی قریب!(حکما دست گیرتون شد که برگشتیم!) و اما بعد: صدای معاشر الناس در گوشم می پیچد و... .... شیعه یعنی شکستن تمام سکوت ها به هنگام شنیدن صدای جرس کاروان غدیر! آقای من می بینی! از ادعا هیچ کم ندارم ولی از عمل چه بگویم؛ شما که از کریمانی و با کریمان کار ها دشوار نیست... نشستم پای خطابه ی غرای غدیر از پیغامبر(ص) ؛صدای معاشر الناس در گوشم طنین انداخته است و این جمله بی تابم می کند: وَقَدْ بَلَّغْتُ ما أُمِرتُ بِتَبْلیغِهِهان حُجَّةً عَلی کُلِّ حاضِرٍ وَغائبٍ وَ عَلی کُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْلَمْ یَشْهَدْ، وُلِدَ أَوْلَمْ یُولَدْ، فَلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ منم آن غایب حاضر شده و آن نزاییده ی زاییده شده و آنم که کنون گفته اندم و تویی حاضر غایب بوده و زاده شده ی اینک. باید بگویم و بگویی به فرزند ام و ات تا قیام قیامت که امیر وحی فرمود: أَلا وَ إِنَّ الله عَزَّوَجَلَّ قالَ وَ أَنَا قُلْتُ عَنِ الله عَزَّوَجَلَّ، أَلاإِنَّهُ لا «أَمیرَالْمُؤْمِنینَ» غَیْرَ أَخی هذا، أَلا لاتَحِلُّ إِمْرَةُ الْمُؤْمِنینَ بَعْدی لاَِحَدٍ غَیْرِهِ امیر مونان فقط و فقط علی ست.و بگویم و بگویی : مَعاشِرَالنّاسِ، هذا عَلِی أخی وَ وَصیی وَ واعی عِلْمی، وَ خَلیفَتی فی اُمَّتی و خلیفتی فی امتی...و خلیفتی فی امتی.... و خلیفتی فی امتی...... نمیدانم این را چگونه انکار کردند.... پ.ن: اگه این غدیر هم بگذره و خطابه غدیر رو از اول تا آخر با دل نخونی ؛چه حاصل از این عمر...!؟ عیدتون مبارک.فردا زیاد اعمال داره.التماس دعا
| Design By : Pichak |
چند صباحی ست که بانوی این خانه نقلی هستم.هم اینک دانشجوی مرز و بومم نیز ام.و امیدم بر این است که بنده هم باشم.