دارم به انتهای سالهای دانشجویی نزدیک میشم و چیزی که انتظار یک دانشجوی سال سه رو توی تابستون میکشه کتابای کنکوره ! انگار همه خوششون  میاد که اینجوری وانمود کنن هرچند که نخوان جدی بخونن ولی اسم نویسی و شرکت توی کنکور رو به خودشون واجب میکنن.
چرا هرکس میشنوه که نمیخوام ادامه بدم سنکوپ میکنه؟
چرا هر کس میشنوه که دیگه میخوام بشینم خونه داری کنم هنگ میکنه؟
چرا هر کس میشنوه میخوام خونه نشین بشم میگه حیفه؟
چرا من نمی فهمم واقعا چه کاری درسته؟

 واقعا ادامه تحصیل به نیت خدمت به اسلام مهم تره یا تربیت فرزند به نیت خدمت به اسلام ؟
شدیدا مخالفم با هم زمان این هر دوتا ، مگر بعد از گذشت چندین سال ...

نوشته شده در پنج شنبه 89/2/16ساعت 6:17 عصر توسط دها نظرات ( ) |