جبرئیل با چهره‏اى دگرگون خدمت حضرت رسول خدا(ص) شرفیاب شد. هر وقت که جبرئیل نازل می شد، حضرت رسول(ص) صدا و طنین جبرئیل را مى‏شنید و احساس می کرد ولى در آن روز از شدّت ناراحتى هیچ گونه صدا و طنینى نداشت.

حضرت(ص) فرمود: اى جبرئیل چه شده که در ساعتى که سابقه ندارد، آمده‏اى. مى‏بینم چهره‏ات دگرگون شده، صدا و طنینى در تو احساس نمی کنم و نمی شنوم؟!.

جبرئیل گفت: اکنون، دستور دمیدن در آتش دوزخ از جانب پروردگار صادر شد. من وسائل دمیدن را بر آتش نهادم.

حضرت(ص) فرمود: از وضع آتش دوزخ هنگامى که خدا جهنم را آفرید، براى من توضیح بده.  

جبرئیل گفت: خداوند مدّت هزار سال افروختن جهنم را ادامه داد تا به کلّى سیاه گشت. اکنون در کمال سیاهى و شدّت ظلمت و تیره‏گى است که آتشش روشنائى ندارد و شعله‏اش فروکش نمی کند. به آن خدائى که تو را به حقّ براى نبوّت برگزید؛

•    اگر یکى از نگهبانان نوزده‏گانه دوزخ را مردم به بینند، از دیدن هیبت او می میرند.

•    اگر ته سوزنى از آتش جهنم بر اهل زمین فرود آید، تمام زمینی ها نابود می شوند.

•    اگر یک دوزخى با وضع دوزخیش از جهنم بیرون آید، تمام مردم از دیدن او به هلاکت می رسند.

•    اگر لباس یک دوزخى را به زمین بیاورند، تمام مردم از عفونت و بوى بد آن لباس نابود می شوند.

•    اگر حلقه ایی از زنجیر یک دوزخى را که خداوند در قرآن از آن نام برده، بر کوه‏هاى دنیا نهند، کوه‏ها از شدّت حرارت آن ذوب مى‏شوند.

رسول خدا(ص) پس از شنیدن سخنان جبرئیل، روى زمین افتاد. هر دو گریه نمودند. مدّتی طولانى گریه آن ها ادامه داشت. ملکى از آسمان ندا در دارد؛ ... اى جبرئیل و اى محمد(ص) خداوند شما را معصوم نموده و ایمن داشته از این که اقدام به معصیت نموده و معذّب شوید.1

جبریل امین به رسول خدا پیغام داد :

اگر تمام اهل زمین حب علی(ع) را در دل داشتند
خداوند آتش دوزخ را نمی آفرید

1-بحار الانوار- ترجمه جلد 67 و 68، سیّد ابو الحسن موسوى همدانى‏ /ناشر: کتابخانه مسجد ولى عصر /چاپ: تهران‏ /نوبت چاپ: اول‏  /ج‏1 /صص: 411 - 403